W OPÓŹNIONYCH KRAJACH
Rzecz więc w tym, że w krajach względnie opóźnionej industrializacji ów „start” nie jest zawsze startem do „samoczynnego” dalszego wzrostu. W krajach tych wytwarza się swoisty dualizm, mający swoje aspekty przestrzenne, branżowe, ustrojowe, a sięgający nieraz w głąb, aż do wewnętrznej struktury wielu przedsiębiorstw. Współżycie w jednej gospodarce narodowej regionów skrajnie zacofanych z regionami zmodernizowanymi; zacofanie rolnictwa w ogóle, a zwłaszcza w zacofanej części kraju, przy jednoczesnym istnieniu niektórych gałęzi nowoczesnego przemysłu; współistnienie, nieraz nawet w jednych branżach, nowoczesnego przemysłu i masowego tradycyjnego rzemiosła i chałupnictwa; występowanie czasem w tym samym przedsiębiorstwie etapów procesu produkcyjnego wysoko zmechanizowanych i innych, wykonywanych techniką ręczną; wielkie osiągnięcia w dziedzinie kultury przy wysokim odsetku analfabetyzmu; wysoki stosunkowo stopień izolacji inteligencji w społeczeństwie; fundamentalne obciążenie działalności ruchu robotniczego różnorodnymi konsekwencjami istnienia w kraju wielkiego zagadnienia chłopskiego; trwałe utrzymywanie się władzy w rękach sojuszu między wielką burżuazją a wielkimi właścicielami ziemskimi.
Znalazłeś się tutaj dzięki poniższej frazie kluczowej: